محرم امسال محرمی دیگر است.اگر در کربلا سه روز آب نیود ولی در کهریزک ده ها روز آب نبود و اگر هم بود باید از کف کانتینرهای آلوده لیسیده می شد.اگرهفتاد و دو یار حسین شمشیر به دست شهید شدند، ولی هفتاد و دو یار میر حسین جز یک نوار سبز چیزی در دست نداشتند .اگر شهدای کربلا پس از آنکه جان می دادند، زیر سم اسبان لگد کوب می شدند، ولی در کهریزک، جوانان سبز در زیر لگد دژخیمان جان می دادند.اکر یزیدیان فقط تشنه جان یاران حسین بودند، ولی دیوهای خامنه ای به ناموس اهل حق هم رحم نکردند.اگر زنان و کودکان در کربلا فرصت در آغوش کشیدن عزیزشان را در واپسین لحظات می یافتند، ولی مادران شهدای جنبش سبز، پس از روزها و بلکه هفته ها بی خبری، اجازه زاری بر سر بدنهای شکنجه شده فرزندانشان را هم نیافتند.
ولی
اگر پس از واقعه کربلا مردم کم کم به صف مخالفان امویان پیوستند،ولی در نهضت سبز ایران، مردم فوج فوج، به حمایت از جنبش سبز قیام می نمایند و از هیچ تهدید و ارغاب دژخیمان واهمه ای به دل راه نمی دهند.اگرحبیب بن مظاهر، جز اندک جماعت بنی اسد، در مراسم تدفینش نبودند.ولی در مراسم خاکسپاری زندانی دو رژیم، پیر جنبش سبز، منتظری آزاد خواه، صد ها هزار نفر با شعارهای کوبنده علیه یزید زمان، او را تشییع کردند و در کمال عزت و احترام او را به سوی مولایش حسین بن علی بدرقه نمودند.عمر یزید ما نیز کوتاه است .ان شاءالله
No comments:
Post a Comment